نازال یکی از تجهیزات کمک تنفسی است که کارایی آن شبیه به ماسک است. کاربرد آن در بیمارانی است که به هر دلیل اختیار فرایند تنفسی خود را ندارند یا نیاز به اکسیژن مکمل برای آن ها احساس می شود. تفاوت آن با ماسک نیز در این است که از پلاستیک نرم ساخته می شوند و برای استفاده در مجاری تنفسی بینی جای گذاری می شوند. در ادامه ی این مطلب سعی شده تا اطلاعات کامل تری از نازال ارائه شود.

 تیترهای مطالب این صفحه:
 ✔  نازال چیست؟↓

✔   اجزای تشکیل دهنده ی نازال اکسیژن↓
✔ کاربرد نازال اکسیژن↓
✔ استخوان نازال چیست؟↓
✔ سپتوم داخلی بینی چیست؟↓
✔ کانولای بینی در بزرگسالان و کودکان↓

نازال چیست؟

همان‌طور که بارها دیده شده، بیمارانی به‌صورت اورژانسی به بیمارستان‌ها انتقال داده می‌شوند که یا بی‌هوش هستند و یا مشکل تنفسی دارند، همچنین بیمارانی که در مواقعی مثل زمان‌های جراحی، اختیار فرایند تنفسی خود را ندارند، نیاز به اکسیژن مکمل دارند؛ سوند نازال یکی از تجهیزات پزشکی است که کار اکسیژن رسانی را از طریق انتقال اکسیژن از نازال به بدن بیمار انجام می‌دهد، ، وقتی که اکسیژن مورد نیاز، بیش از ۱۰ لیتر در دقیقه نباشد، می‌توان از نازال‌ها به‌جای ماسک استفاده کرد؛ نازال‌ها با توجه به کاربردشان، بر خلاف ماسک‌ها، از پلاستیک نرم و کوچکی ساخته شده‌اند که در انتها به دو سر تبدیل می شوند؛ نازال اکسیژن یکی از این تجهیزات کمک تنفسی است که در ادامه توضیحاتی داده خواهد شد.

اجزای تشکیل دهنده ی نازال اکسیژن

• لوله پلاستیکی شفاف یا کانولا
• تیوب با مجرای ستاره‌ای
• سوند نازال دو شاخه
• کانکتور
• درپوش محافظ جهت جلوگیری از آلوده شدن سوند نازال و لوله
• قلاب و گیره ی پلاستیکی

کاربرد نازال اکسیژن

نازال اکسیژن تشکیل شده از یک تیوب پلاستیکی که در سوراخ بینی قرار می‌گیرد و اکسیژن از طریق آنها به بیمار جریان پیدا می‌کند. از نازال اکسیژن، برای رساندن اکسیژن اضافه و یا افزایش جریان هوا به یک بیمار و یا شخصی که نیاز به کمک تنفس دارد، استفاده می‌شود و لوله بسیار سبک وزنی است که،  یک سر آن به دو شاخه تقسیم می‌شود؛ نازال‌ها در بیمارستان‌هایی که مجهز به جریان سنج هستند، به تانک اکسیژن یا اکسیژن‌سازهای پرتابل و یا انواع دیواری آن اتصال پیدا می‌کنند. اکثر نازال‌ها اکسیژن را تا ۵ لیتر در دقیقه انتقال می دهند که این مقدار حداکثر جریان هوایی است که افراد توانایی استفاده از آن را دارند.

نکاتی که باید هنگام استفاده از نازال اکسیژن، برای جلوگیری از عوارض به آنها توجه کرد :                                          

حتما در نظر داشته باشید، نازال اکسیژن را هیچ‌گاه قبل از استفاده از بسته‌بندی خارج نکنید، این محصول در بسته‌بندی به صورت استریل بوده و در صورت پاره بودن بسته‌بندی، از استفاده از آن خودداری کنید. همچنین با توجه به اینکه، این محصول یکبار مصرف است، از استفاده مجدد از آن نیز خودداری فرمایید .

با توجه به اینکه، کاربرد سوند نازال، رساندن اکسیژن اضافه و یا افزایش جریان هوا به بیماری است که نیاز به کمک تنفس دارد، به همین خاطر، سوند نازال اکسیژن را، در سایز های دو متری و پانزده متری جهت استفاده با دستگاه های اکسیژن ساز یا کپسول اکسیژن، مورد استفاده قرار می‌دهند.

ویژگی های سوند نازال اکسیژن

سبک، نرم، انعطاف پذیر هستند، اکسیژن‌رسانی آنها، بین یک الی شش لیتر در دقیقه است، فاقد قابلیت کنترل بر روی میزان غلظت اکسیژن ورودی می‌باشد و بستگی به تعداد تنفس و حجم ریوی فرد بیمار دارد، نیاز به باز بودن راه‌های هوایی بیمار دارد، اندازه مناسب شاخک های نازال اکسیژن، باعث راحتی بیمار و کاهش احتمال چرخیدن و کیپ شدن در اثر تماس با جداره بینی می‌باشد، اما برای استفاده ی بلند مدت نامناسب است، زیرا تاثیرات مخرب بر روی مخاط دهان و بینی می‌گذارد.

استخوان نازال چیست؟

بینی هر انسانی از اسکلت‌بندی خاص خود تشکیل شده که مجموعه‌ای از استخوان و غضروف‌ است که با هم، بینی و سپتوم داخلی بینی را می سازند. اسکلت بینی دارای سه نوع بافت می‌باشد: استخوان، غضروف و بافت چربی، فیبروزی است که همین ساختار بینی نیز به دو قسمت تقسیم می‌شود: اسکلت خارجی بینی و سپتوم داخلی بینی.

اسکلت خارجی بینی چیست؟

اسکلت خارجی بینی قسمتی است که از حفره های نازال تا قدام صورت کشیده شده است و در بالا از استخوان‌های نازال و ماگزیلاری، و در پایین از غضروف های هیالن (طرفی، آلار ماژور، آلار مینور و سپتوم غضروفی) ساخته شده است. بزرگ‌ترین غضروف‌ها که بیشترین نقش را در شکل قسمت تحتانی بینی دارند غضروف‌های طرفی و آلار ماژور هستند. غضروف‌های آلار، بین ۳ یا ۴ غضروف در هر طرف متغیر می‌باشد.

سپتوم داخلی بینی چیست؟

سپتوم داخلی بینی، قسمتی است که حفره ی بینی را به دو سوراخ بینی ( نوستریل ) تقسیم می‌کند. استخوان های سازنده ی سپتوم بینی استخوان‌های جفتی و استخوان‌های تکی هستند که استخوان های جفتی نازال، ماگزیلاری و پالاتین هستند و استخوان های تکی اتموئید و ومر هستند؛ غیر از این استخوان‌ها، غضروف، سپتال و ستون مدیال، غضروف آلار ماژور نیز در تشکیل سپتوم بینی نقش دارند؛ قسمت میانی سپتوم بینی توسط استخوان اتموئید ساخته می‌شود و غضروف سپتال و استخوان ومر در ساختن قسمت های قدامی و خلفی نقش دارند.

کام سخت تشکیل دهنده ی کف حفره ی بینی است که آن را از حفره ی دهان جدا می‌کند. کام سخت از استخوان های پالاتین در خلف و زائده ی پالاتین استخوان ماگزیلا در قدام تشکیل می شود. صفحه ی غربالی اتموئید سقف حفره ی بینی را تشکیل می دهد.

کانولای بینی در بزرگسالان و کودکان

کانول بینی توسط ویلفرد جونز اختراع شد و در سال ۱۹۴۹ توسط کارفرمای خود، BOC ثبت اختراع شد.

اتصال کانولا کلا از طریق قلاب لوله اطراف گوش بیمار یا توسط گره لاستیکی انجام می شود. کانولای بینی برای بزرگسالان، اکسیژن را یک و نیم لیتر در دقیقه ، انتقال می‌دهد و برای نوزادان، با شاخک کوچکتر که یک لیتر در دقیقه را می‌تواند انتقال دهد در نظر گرفته می شود، این سوند نازال می‌تواند، مقدار جریان اکسیژن را تا شصت لیتر در دقیقه انتقال دهد.

برای کودکان یا نوزادان از کانول‌هایی که دارای قلاب‌های کوچک‌ترند استفاده می‌شود، چون این کانول‌ها می‌توانند کمتر از یک لیتر در دقیقه را تحمل کنند. اغلب کودکان نارس، مشکلات تنفسی دارند، به همین علت پزشکان به صورت‌های مختلف به این نوزادان که دارای مشکلات تنفسی هستند، ، از تنفس مصنوعی گرفته تا فشار هوای مثبت مداوم کمک می‌کنند.

پزشکان، پس از بررسی میزان مشکل کودک و شرایط جسمی او، بهترین روش مراقبت و نگهداری از او را به پرستاران توصیه می کنند؛ مثلا زمانی که کودک به مقدار کمی از اکسیژن نیاز دارد، برای او کانولای بینی توصیه می شود. خصوصا برای کودکان مبتلا به آپنه که تنفس شان قطع می شود، جریان هوای کانولای به آنها کمک می کند تا نفس بکشند. اما در موارد دیگر، حتی پس از ترخیص کودک و ادامه استراحت در خانه، کانولا برای تنفس طولانی مدت در کودکان نارس تجویز می شود.

کانولای بینی یک لوله کوچک پلاستیکی باریک است که از طریق دو چنگک اکسیژن را مستقیما به بینی انتقال می‌دهد. این روش برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به مشکل تنفسی استفاده می شود.

نشانه های نیاز یک نوزاد نارس به کانولای بینی چیست؟

با توجه به اینکه هوای اتاق حاوی ۲۱ درصد اکسیژن است و کانولای بینی در اغلب موارد حاوی ۱۰۰ درصد اکسیژن خالص است، اگر اکسیژن کافی نباشد، شرایطی به نام هیپوکسی بروز می‌کند. علائم و نشانه های کمبود اکسیژن عبارت اند از: افزایش تنفس و ضربان قلب، تغییر در میزان هوشیاری، بی قراری، زردی و کبودی لب و ناخن.

شرکت ثمین طب  با هدف تولید لوازم مصرفی پزشکی و بیمارستانی تأسیس گردید. این شرکت با بهره گیری از دانش و تجربه مدیران باسابقه و راه اندازی خط تولید به روز و با تکنولوژی بالا سهم ویژه ای در بازار محصولات مصرفی پزشکی خواهد داشت. داشتن اقلام متنوع کالایی و تولید آن باعث کاهش واردات این محصولات و کمک به رشد اقتصادی کشور خواهد نمود. انواع مختلف میکروست ، سوند ، ساکشن ، چسب کاغذی ، اسپکولوم ، آنژیوکت تجهیزات مختلف پزشکی یکبار مصرف دیگر از تولیدات این شرکت هستند.

برای اطلاعات بیشتر درباره ما و همچنین سفارش محصولات مصرفی پزشکی خود می توانید با کارشناسان شرکت ثمین طب ، همگام بهداشت تماس بگیرید.

آدرس دفتر مرکزی: تهران، میدان هفت تیر، خیابان سنایی، کوچه ۲۲ ، پلاک ۱۳